Verwachtingen Lekker Groen liepen uiteen
Met 6 gezinnen startten ze de moestuin ‘Onze Hof van Eden’ na de informatiebrief van de gemeente over het project Lekker Groen. “Het is niet zo dat uit elk gezin beide partners actief deelnemen. 2 gezinnen zijn inmiddels gestopt omdat ze een andere verwachting hadden.” Hier werd ik nieuwsgierig, want ik vind het een helder project.
“Bij de start hebben we met z’n allen afgesproken dat we de eerste zaterdag van de maand met z’n allen in de tuin aan de slag gaan. Kun je dan niet, dan haal je dat op een ander moment in. Bijzondere omstandigheden waardoor iemand een tijdje niet kan helpen, daar is altijd begrip voor. Maar iedereen draagt z’n steentje bij. Voor deze 2 gezinnen kwam deze verplichting op dat tijdstip niet goed uit. Ze wilden liever zelf weten wanneer ze iets in de moestuin zouden doen, en wat ze dan zouden doen. Terwijl wij het sociale aspect van “samen doen” juist zo belangrijk vonden.”
Facebookpagina
Net als Lekker Groen heeft ook deze moestuin een eigen Facebookpagina: Onze Hof van Eden. Nieuwsgierig naar het ontstaan van de naam vertelt Fiona over een mooie Amerikaanse documentaire. “Uit die documentaire blijkt dat de natuur het prima zelf regelt. We moeten ons er zo min mogelijk mee bemoeien. En wij hebben dat idee ook, vandaar dat we de naam wel passend vonden voor onze tuin. We maken nu nog gebruik van vakken en wisselteelt, maar ons doel voor de toekomst is het toepassen van permacultuur.”
Samen werken, samen delen
Over de praktische organisatie kan Fiona kort zijn. “We hebben de eerste zaterdag per maand de gezamenlijke tuindag. Ik geef meestal via de groepsapp aan wat er die dag bij voorkeur moet gebeuren. Verder wordt er opgepakt wat er voorhanden komt. Zowel op die dag als op andere momenten. Natuurlijk is er ’s zomers meer te doen als alles groeit, als het warm is en als er geoogst kan worden. Maar het is prima te doen.”
En de oogst? Hoe gaat die verdeling? “Er wordt prima gedeeld, we gunnen het elkaar. Als er een beperkte hoeveelheid is dan gaat het over en weer.”
“2016 was ons eerste echte seizoen, helaas met beperkte opbrengst. We denken dat onze aanpak bij de start in het najaar van 2015 de reden is geweest. We hebben toen krantenpapier over het gras aangebracht om het te verstikken, daarover compost en als laatste een laag mulch. Het voordeel daarvan is dat de bodem licht vochtig blijft en je veel minder onkruid krijgt. Helaas was de grond lang vochtig omdat de kranten niet allemaal opgelost waren. Waarschijnlijk zijn de wortels van de gewassen daardoor gaan rotten. De gewassen die we wel konden oogsten hebben we gedeeld. Allemaal een hapje verse vijg. De misvormde wortels hebben we gebruikt voor het maken van hutspot en dit met elkaar opgegeten.”
“Als men onze groenten steelt, dan heeft men het vast heel hard nodig.”
Op mijn vraag of ze te maken hebben met diefstal haalt Fiona haar schouders licht op en krijg ik, heel typisch, hetzelfde antwoord als van de dames van de Schippersmeen: “Ach, als men onze groenten steelt, dan heeft men het vast heel hard nodig.”
Vandalisme hebben ze wel mee te maken gehad. Eigenlijk is het baldadigheid van enkele kinderen. “We weten ook wel welke kinderen. Die schopten bordjes omver en zorgden voor vernielingen. We mogen het hek eigenlijk niet afsluiten, maar hebben het om die reden toch gedaan. En het helpt, het houdt ze wel tegen.”
Eigen tuin te klein
Fiona wilde graag een moestuin. In haar eigen tuin had ze alleen ruimte voor een vierkantemeter bak. “Ik wil de kinderen bekendmaken met groenten. Ik vind dat je respect moet hebben voor de natuur en alles wat je op je bord krijgt.”
Fiona geniet ook meer van het eten dat ze zelf gekweekt heeft, ze vindt het lekkerder. Of het echt zo is, weet ze niet, maar ze ervaart het wel zo. Ook van Fiona krijg ik mijn persoonlijke moestuinles als ik vertel over mijn ervaring: “Als je courgettes rotten hoeft dat niet door veel regen te komen. Het kan ook een tekort aan stuifmeel betekenen.” Oh…
Rondleiding
Er zijn veel dubbele naambordjes te vinden in de forse moestuin. Zowel van de kleine stekertjes bij de bedden als van de grotere houten borden. “Dat verzoek kregen we van voorbijgangers. Of we de bordjes niet 2 kanten op konden plaatsen. Dan konden ze buiten de tuin ook zien wat er allemaal groeit en bloeit.“
“Ik denk we opnieuw moeten beginnen met het compostvat”, concludeert ze nadat ze het geïnspecteerd heeft. “Dat composteren is een dingetje, dat gaat niet vanzelf. Je versnelt het proces in het vat met compostwormen, rode wormen, mits je de voorwaarden kent en toepast. Balans is enorm belangrijk.“
Fiona kijkt verheugd bij de kruisbessen. Nu al is te zien dat dat een mooie oogst wordt. “Vorig jaar hadden we er 3! Dit is echt gaaf!”
Wat heeft Lekker Groen jullie inmiddels gebracht?
Onze Hof van Eden heeft inmiddels echt vriendschappen opgeleverd. “Sommigen kenden elkaar al wel, maar het gaat nu echt verder. We komen veel bij elkaar over de vloer.“
Ook is de kennis over moestuin tuinieren enorm vergroot. Fiona deelt de kennis, opgedaan door het bezoeken van diverse sites als van Jelle Medema en Diana’s mooie moestuin, via de groepsapp.
Ze geeft aan dat ze een plattegrond met de moestuinen op de website leuk zou vinden. Het is leuk om contact te hebben, ook met andere moestuinen. Recent heeft ze nog zaden uitgewisseld met de initiatiefnemer van de moestuin aan de Beneluxlaan.
“Het is echt leuk om te doen en gezellig, dit gezamenlijk moestuin tuinieren. Het verbetert de sociale contacten in de buurt. En je bent op een mooie, bewuste manier met je eten bezig. De kinderen worden zich bewust van de herkomst van hun eten en wat je ervoor moet doen. Ik vind het echt een aanrader!